sensiz ve neşesiz gelen geceye ,
Hüzün bulutları sizde hoş geldiniz , acılarımı da alın ve girin içeri.
Kokusuna bürünmüşsün yine rüzgar, ama hafiften esiyorsun , üşütme.
Üşütme dediysem ben iyiyim , buraları çok sıcak .
Cehennem nasıldır bilmem ama bir nevi azap.
Yine eliniz boş gelmişsiniz , hani cennet bahçesinden sidelyam ?
Hani göğü delen o kara gözler ?
Yine unuttunuz değil mi ? hemde benim aksime.
Olsun. Canınız sağ olsun , sağ olmayan dostların aksine.
Varlığınız yeter , uykularımı hapsetmeye.
Gelin şöyle baş ucuma,size anlatacaklarım var .
Dinliyorsunuz öyle değil mi ? sağırların aksine.
İyi dinleyin hemde , bu son gecem sizinle
Bir daha nefes almayacağım sizlerle.
Ve bu son konuşmamız olacak , ölürcesine susacağız ,
boş boş konuşanların aksine.
Bugün yine buradaydı tamda rüzgarın estiği yerde oturuyordu.
Kocaman gözleriyle gülümsüyordu bana , her zamankinden biraz soğuk.
Birazda lal.
Ben konuştum o dinledi ,
ben konuştum o gülümsedi.
Sonra sustuk uzunca , sözcükleri geçirdim kapıdan.
Usulca yaklaştı ve fısıldadı bana , '' ben aslında yokum ''
'' Fark etmez '' diye bağırdım , avazım çıktığı kadar .
Birileri duysun diye değil , ima ettim usulca.
Fark etmez dedim kendime , varlığına bel bağlamadım çünkü hiç kimsenin.
Aslında olmayanların fikrimde ne işi var ?
Aslında öyle değil , varlığı nefes yokluğu zulüm.
Tadında bıraktım yine zamanı , akreple yelkovanı misafir ettim sonra.
Biraz daha zaman geçirsinler benle dedim .
Nasıl olsa diner öfkem yine nöbetinden.
Korkmayın şimdi sakinim , bir çok şeyimi kaybettim.
Hiç bişey olmamış gibi davranmamı bekledi dostlar,
öylede yaptım uzun bir süre , tekil yaşadım kalabalıkların arasında.
Evdir , ekmektir ...
Birazda kendimle uğraştım tabi
Okşamasın diye saçlarımı kazıttım ,
Gülümsemesin diye hiç gülmedim hep kaşlarımı çattım.
Nefesten çok duman çektim ciğerlerime , biraz da o yansın diye.
Ama olmadı ,ben yandım yine .
Ciğerlerim parçalandı , maviyi kan gördüm .
Eksildim , bir yanım hala o yangınlarda.
Bir yanımsa gider adım uzaklaştı buralardan.
Gitmek yakışmadı , doğuştan eğrelti ayaklarıma...
Var edemedim hiç bir şeyi aslından ,
aslı gibi öptüm onu yokluğundan.
Ve uğurladım geceye , gönül limanımdan.
10.07.2013
''Öptüm seni, yokluğundan''
Rkn İhtiyat ( Hayatın Modifiye Hali )
