Kürk mantolu Madonna ?

Kürk mantolu Madonna..

Muhterem Cemaat..

Demokrasiyi getiren, müttefikimiz Amerika..
Konuyu biliyosunuzdur..

Sabahattin Ali'nin kitabındaki karakteri, şarkıcı Madonna sanan zatı muhterem alay konusu oldu..

Haber sayfalarının bile baş konusu neredeyse..

E magazin sunan birinden; tüm hayatı televizyondan, dizilerden, şarkılardan ibaret sanan, yani hayatı magazin gibi yaşayandan bu beklenirdi..
Peki bunun adı edebiyat yada tarih cahilliği mi..?

Hayır.. Bunun adı "Algı Cahilliği"..
Tüm herkese yıllardır aşılanmaya çalışılan cahillik..
Her türlü yozlaşmanın olduğu magazin programları..

Aşkı bahane edip, herşeyi mübah kılan diziler..

Sportmenlikten uzak kavgacı spor programları..

Türkçemizi katleden, beğenilmeyi teşhircilik sanan şarkıcılar..

Gerçekleri saklayan, algılarımızı yönlendiren haber programları..

İnsanları kutuplaştıran, dini esasları cemaatine göre şekillendirip, kendi dinini yaratan Cemaat önderleri..

Ve tabi; iktidar sevdasında, tüm yalanları ve yanlışları doğruymuş gibi gösteren siyasetçiler..
İnsanları okumaktan, öğrenmekten, araştırmaktan uzak tutan.. İnsanın içindeki iyiliği, ahlakı, güzellikleri yozlaştıran.. Kendi kalıplarında şekillendiren bir sistem..
Tıpkı; ülkeyi ele geçirme hedefindeki Cemaatin, yıllardır muhterem Müslümanlar diye algısının oluşturulması gibi..

Halkına bu algıyı veren siyasetciler, neredeyse memleketi onlara veriyordu..
Yada ülkelerin parçalanmasını hedef edinen ABD'nin, yıllardır demokrasi savunucusu ve baş müttefikimiz diye algısının oluşturulması gibi..

Şimdi ise aynı ABD ile ittifak olup savaşa giden bir Türkiye..
E böyle olunca bir ülke..

Edebiyat karakterini, şarkıcı..

Her cemaati, dinin ve ahlakın esası..

Cellatını, müttefik..

Ülkeyi uçuruma götüreni de, kurtarıcı zanneder..
Hadi, kürk mantolarınızı giyin savaşa gidiyoruz..!!

Yaşasın müttefikimiz, yaşasın iktidarımız..

Yaşasın Madonna..!!

Asil azmaz,bal kokmaz.

hayattan bezdiniz siz,
ama dikkatinizi çekerim, ben gözlerimi sizinle silmedim.

canınızdan bezdiniz siz,
ama ben tozunu sizinle almadım ellerimin...

ben fazlasıyla, dozunu aldım her şeyin..
haptır alkoldür aşktır...

garip bir insandım ama insandım,
önceki gün takım elbiseyle çıktım sokağa,
ertesi gün yırtık pantolonlarla, ama beni çözemediler...

herkes gülerken ağladım ve herkes ağlarken güldüm,
siz konuşurken sustum ve sustuğunuz an ben konuştum,
çözemediniz.

dünya görüşünüz, hayat kaygınız beni ilgilendirmiyor,
bir kadının her dediğini yapan adamlardan olmadım,
eskiden böyle yapmazdı artık ne olduysa değişti diyen çevrem yok,
bir adamın her dediğini yapan kadınlardan uzak durdum hep,

yani bir delik gösterip kırk delik açan kadınlar ,
yani her siki olan adam olacak değil ya naralarında
içkisini,içim gibi dolduran kadınlar,

yani kalbinden tutmak istediklerimin
içi bana el vermedi..

acımak mı değil mi bilmiyorum...


sonra,
bir kadına bağlandık işte,
yine çözemediler...

oysa eminim her sevgili şunu aradı!

ayrıldınız mı sorusuna kaçamak bir cevap yerine,

" onlar o yüzden ayrıldı,
biz bu yüzden hala birlikteyiz diyecek geçerli bir sebep... "

ya da şöyle oldu
rahmetli dedem söyler bunu,

"asil azmaz bal kokmaz"
biz asili bulamadık da balı kokuttuk....