11 Kasım 2013 Pazartesi

Kalbim Ellerimin Arasında...


Çocuktum.
Yani dün gibi...

hep bir umudun peşinden koştum,
futbol topunun değil .


Umut dolu yolculuğuma,
hayallerimi yol yaptım.
Soğuk bir taşıta bindirdim,
valizlere sığmayan umutlarımı,
ve sonu hiç görünmeyen hayallere yolculadım.

Bir sır perdesi aralandı,
ömrümün en güzel bahçesinde,
hayatı dolu dolu yaşama heyecanıydı gülüşlerim,
acıya nazır günlerin inadına...
Ve bir umut,
giden o yolcuyu bekledim,
soğuk ve ıssız tren istasyonlarında...

Şimdilerde umut,
hain bir bahçivan en güzel çiçeklerimi solduran,
gönül bahçemde ne ektiysem onu biçmek isterdim,
odur belki gözlerimi dolduran.

Gözleri dolu dolu bakan bir çocuktum,
her mevsimi tadında yaşayan.
Gün battı ben geceyi soludum,
ve yine gün battı ben geceyi solurum.
Ay yüzünden bir parça daha nefes olurum,
her gün sana solan.

Gülüşlerin,can çekişim olsun,
yinede sen gül isterim.
Gözyaşlarım sana sel olsun,
sen hiç solma isterim.
Bir parça daha umut olsa,
hiç durmam yine sana gelirim,

kalbim ellerimin arasında...

Rkη İhtiyat!



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder