ve ağlamak için çekildiğin oldu bir çok köşeye..
ama bana güldüğün o an hiç geçmedi,
hiç geçmedin buralardan, erkek adam ağlamaz avuntusu arasında,
ağlatma diye bağırmak duruyordu, işaret etsem gelirdi ağzıma,
etmedim..
ağlamak mı adam olmak mı düşüncesi içinde,
serde ve sende orospuluk vardı,
ağlamam için,
çekildiğinden beri içimden,
çektikten sonra elini,
çektiğimden beri bir ölü resmini,
ve her gece çektiğimden beri nikotini senin yerine de içime,
ağzından sonra,
almışsındır umarım benim yerime de içine...
gerçek hiç aldırmadı bize,
bu yüzden yalana meyillendik biz..
neyse bugün;
canım çok sıkılmış bedenimde durmaktan,
ve dolaşmaya çıkmış, uyuşturucu gibi şehrin damarlarında....
öldüm mü tepkisiz mi kaldım bilemiyorum bu yaşananlara...
inandım mı yoksa inandırdım mı bu yalana,
kendimi, kendimi ve kendimi,
inanabildim mi başkasının bana mutluluk vereceğine, aldandım mı onlara,
birini gerçekten sevdim mi, sevmeyi bile denedim mi,
onu bile bilmiyorum...
mağduru oynamıyorsun yine de afferin.
bütün zorluklara rağmen ayakta kaldım diyerek övüyorsun ya kendini,
bütün zorluklara rağmen yürekte kalmalıydın diyerek sövüyorum sana!
Azaptasyon/2016
